Als architect vind ik het belangrijk om eerst een grondige analyse te maken van de stedenbouwkundige context en een diepgaande lezing te doen van de programmatorische randvoorwaarden alvorens over te gaan tot het architecturale ontwerp. Na het exploreren van verschillende alternatieven, dient voor het ontwerp gekozen dat op de meest kwalitatieve manier aansluit bij het bestaande (stads-)landschap. Kwalitatieve architectuur brengt economische, sociale en ecologische aspecten op een duurzame manier in balans. Om duurzame ontwikkeling te realiseren is -soms een radicale- verandering nodig. Omdat politici onderhevig zijn aan verkiezingen en bijgevolg niet graag onpopulaire maatregelen nemen, is het volgens mij van belang dat de architect/stedenbouwkundige de taak op zich neemt om de maatschappelijk betekenis van deze duurzame verandering te verklaren en waar te maken. Als ingenieur vind ik het bovendien van belang dat alle technische aspecten van het gebouw (stabiliteit, verwarming, ventilatie, zomercomfort, materiaalkeuze en bouwknopen) het ontwerp naadloos ondersteunen.
Welke uitdagingen zie ik voor mezelf in de toekomst? Mijn voorkeur gaat uit naar een dynamische omgeving waar aan kwalitatieve projecten gewerkt wordt met een maatschappelijke relevantie, bijvoorbeeld: voormalige industriële terreinen herbestemmen en ontwikkelen, verwaarloosde of onderbenutte gronden in stedelijk gebied herwaarderen, (publieke) gebouwen ontwerpen met een hedendaagse betekenis, stedelijke masterplannen uitwerken die enerzijds een hogere woondensiteit nastreven, en anderzijds een oplossing bieden aan mobiliteitsproblemen en een aangename woonomgeving creëren. Architectuur wordt pas een uitdaging wanneer op elke schaal gestreefd wordt naar kwaliteit: de stedenbouwkundige analyse, het architecturaal ontwerp, de bouwkundige detaillering en de interieurvormgeving. Een succesvol ontwerp slaagt er volgens mij in om een bepaalde sfeer op te roepen en heeft als doel een hefboom te zijn voor verdere duurzame ontwikkeling van zijn omgeving.